'Cara Baru' Belajar Bahasa Thai

Kanak-Kanak Sempadan Selatan Suka 'Cara Baru' Belajar Bahasa Thai

Berita oleh Wannapa Khaopa
The Nation
20 Sep 2010
Terjemahan bahasa Melayu oleh North Gate

Guru-guru memperguna bahasa ibunda untuk mengajar di peringkat awal serta berperingkat-peringkat menggunakan wahana bahasa Thai

Lebih daripada 100 orang pelajar di sempadan selatan yang berbahasa Melayu loghat tempatan berasa gembira dengan pelajaran bahasa Thai mereka.

Perasaan mereka itu berbeza dengan pelajar-pelajar yang memulakan langkah pertama mempelajari bahasa Thai yang merupakan bahasa yang tidak digunakan dalam kehidupan harian mereka sebelum itu. Menerusi usaha Universiti Mahidol (MU), pelajar-pelajar di empat sekolah perintis boleh menikmati cara yang lebih mudah untuk mempelajari bahasa kebangsaan.

"Selepas kira-kira 30 tahun mengajar, pelajar yang telibat dalam projek pendidikan dwibahasa menjadi antara kelompok yang begitu berpuas hati serta cemerlang dalam pembelajaran bahasa Thai", jelas Tuanyoh Nisani, guru tadika untuk kelas tahun dua di Sekolah Ban Prajan di Patani.

"Jelas sekali mereka menunjukkan hasil yang berbeza dengan budak-budak yang saya ajar sebelum ini. Mereka lebih memahami bahasa Kebangsaan. Mereka menjadi lebih rapat dengan saya, gembira semasa sesi pembelajaran dan lebih yakin untuk menyatakan imaginasi serta pemikiran kreatif mereka selepas masalah bahasa diatasi", Tuanyoh berkata lanjut.

Perkembangan pelajar membuktikan bahawa hikmah sebalik cadangan Prof. Suvilai Premsrirat, pengerusi Pusat untuk Dokumentasi dan Penyuburan Semula Bahasa dan Budaya Terancam di Institut Bahasa dan Budaya Asia Universiti Mahidol untuk memperbaik mutu pembelajaran bahasa Thai dalam kalangan pelajar Melayu di sekolah-sekolah negeri, tiga tahun lepas mula membuahkan hasil.

Prof. Suvilai memperkenal teknik-teknik pembelajaran baru di sekolah-sekolah wilayah selatan seperti di Patani, Jala, Narathiwat dan Satun, termasuk di Ban Prajan, supaya pelajar mudah mempelajari bahasa kebangsaan menerusi peringkat-peringkatnya. Kajian dan penulisan beliau berkenaan pendidikan dwibahasa telah membantu pelajar-pelajar tersebut.

"Projek ini boleh membantu pelajar mempelajari bahasa Thai dengan lebih gembira", beliau berkata.

"Saya melatih guru-guru di empat sekolah dengan kaedah pengajaran baru sebelum memakainya untuk murid-murid tadika".

"Berbanding dengan penggunaan bahasa Thai sepenuhnya dalam pengajaran, guru-guru bercakap kepada mereka menggunakan bahasa Melayu, tetapi pelajar-pelajar mula mempelajari bahasa Thai menerusi aksaranya. Guru-guru meminta murid-murid menulis perkataan-perkataan bahasa Melayu atau loghat Thai Selatan menggunakan aksara-aksara bahasa Thai.

"Ia turut membantu mereka membiasakan diri dengan bahasa Thai. Guru-guru kemudian cuba bertutur bahasa Thai mudah-mudah lalu meminta murid mengejanya. Jadi, murid-murid pun belajar perkataan bahasa Thai sedikit demi sedikit. Ia bagus untuk proses penyesuaian bahasa murid-murid. Selepas tamat tadika, masuk ke Prathom 1 (Darjah 1), mereka sudah mampu membaca dan menulis perkataan-perkataan di buku teks. Penggunaan loghat-loghat Tambralinga (bahasa Melayu kacukan) dan bahasa Melayu pun ditinggalkan untuk memberi laluan bagi bahasa Thai peringkat tinggi di sekolah", ulas beliau.

"Umumnya, murid-murid Selatan Thai mempelajari bahasa Thai dengan cara guru-guru terus menggunakan bahasa baku dan murid-murid itu mengalami kejutan. Mereka tidak boleh berbahasa baku disebabkan oleh bahasa baku diperguna di ibu kota dan di utara namun mereka dipaksa juga belajar bahasa wilayah Tengah Thai di sekolah-sekolah. Guru-guru memang mengajar dalam bahasa Thai wilayah Tengah dan murid-murid mesti berbahasa kebangsaan. Hasilnya, imaginasi pelajar pun terhalang disebabkan oleh kesukaran bercakap bahasa baru", Waemasanah Saedeng, guru besar sekolah Ban Prajan menambah.

Sekolah ini dan lain-lain di wilayah sempadan Selatan sudah bertahun-tahun menghadapi masalah ini.

Waemasanah menjelaskan lagi, "Sukar sekali untuk murid-murid memahami subjek Sains dalam bahasa Thai kerana banyak istilah-istilah abstrak. Perhubungan dengan loghat bahasa Thai wilayah Tengah pun begitu sukar buat mereka. Jadi, mereka tak faham serta takut untuk bertanya guru kerana tidak biasa dengan bahasa Kebangsaan".

Selepas teknik-tenik baru ini digunakan, Waemasanah berkata bahawa bilangan murid-murid ponteng kelas pun turun mendadak jika dibandingkan dengan sebelum-sebelumnya. Waemasanah dan Tuanyoh bersetuju bahawa ibubapa pun gembira kerana anak-anak mereka dapat mengatasi masalah komunikasi di sekolah. Mereka mahu projek itu diteruskan. Ibubapa melaporkan bahawa anak-anak mereka semakin berminat untuk membaca dan menulis. Mereka melihat anak-anak mereka berusaha membaca tulisan-tulisan di papan tanda jalan dan papan iklan semasa mereka menaiki kenderaan.